پرچم شهادت، برافراشته در  دانشگاه فرهنگیان

وقتی به تاریخ و سابقه دانشگاه فرهنگیان نگاه کنیم، درمی‎یابیم که این نهاد مقدس و آینده ساز  با همان عنوان سابق «تربیت معلم» همواره پیشتاز  رشد و تعالی کشور بوده است. فقط در یک نمونه، دانستن این نکته حائزاهمیت است که بیش از هزار دانشجوی تربیت معلم در  دوران دفاع مقدس جان خود را  تقدیم انقلاب، وطن و  ملت کرده اند که صیانت از این میراث ماندگار دانشجویان شهید، یکی از  رسالت‌های مهم و حیاتی جریان تعلیم وتربیت کشور است.

۱۶ دی‎ماه، روز بزرگداشت شهدای دانشجو برای ما مزین به تکریم دوباره این شهداست؛ البته این تکریم در ساحت‎های گوناگون و به صورت عملی هم دنبال می‌شود و هم اکنون، برنامه مستندسازی و تدوین خاطرات این شهدا به صورت جدی در دستورکار قرار دارد.

به موازات این، پدران و مادران بعضی از این شهدا همچنان در قید حیات هستند و هر چند نوبت یک بار به مناسبت‌های گوناگون، حضور این عزیزان در پردیس‎های تاریخی دانشگاه فرهنگیان و گفت‎وگوی بی واسطه با دانشجومعلمان، صحنه های تحسین برانگیز و اثرگذاری را خلق می‌کند. تصاویر این شهدا نیز در سطح دانشگاه وجود دارد و از نام گذاری دانشکده‌ها گرفته تا طرح‎های آموزشی، یاد آن‌ها را در دل و ذهن جامعه فرهنگی کشور زنده نگه می‌دارد.

شهدای دانشجو در دانشگاه فرهنگیان ثابت کرده اند که برای پیمودن این مسیر مقدس، منحصر در یک نسل و یک برهه زمانی خاص نبوده اند. حادثه اخیر کرمان و عملیات تروریست‎های کوردل در جمع زائران شهید سلیمانی منجر به شهادت خواهر عزیز و فرزند دلبند دیگری از جمعیت دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان شد.

شهید مظلوم فائزه رحیمی، دانشجومعلم رشته امور تربیتی در پردیس خواجه نصیرالدین طوسی کرمان بود که برای زیارت مزار مطهر سردار دل‌ها به گلزار شهدای کرمان رفته بود. این شهید عزیز فقط بیست سال داشت و از نسل دهه هشتادی‎ها بود؛ اما جزو فعالان فرهنگی شناخته‎شده دانشگاه محسوب می‌شد و حتی در روز شهادت به عنوان مسئول اکیپ دانشجومعلمان در مراسم فعالیت می‌کرد.

این ضایعه هرچند برای ما و خانواده شهید رحیمی بسیار تلخ و جان‎کاه است، اما برکت این خون‎های پاک است که دانشگاه‌های فرهنگیان را در مقام آتش‎بار‌های توفنده و سنگر‌های امن جنگ نرم حفظ می‌کند. حقیقت این است که شهید رحیمی‎ها در این سرزمین فراوان هستند. شهدای دانشجو حتی با شهادتشان هم پرچم اخلاص و اعتقاد در میان هم‎کلاسی‎های خود را برافراشته نگه می‌دارند تا معلمانی در اینجا تربیت شوند که امانت داران صدیق فرزندان دل بند مردم و نسل طلایی و آینده ساز ایران اسلامی باشند.